Tanzania

Tanzania, is een onafhankelijk land in Oost-Afrika en grenst aan Congo-Kinshasa, Rwanda, Burundi, Uganda, Kenia, Mozambique, Malawi en Zambia. Het is een republiek met een federale structuur (Tanganyika en Zanzibar). De naam Tanzania is een samentrekking van de eerste drie letters van beide delen van de federatie: Tan – Zan – ia.

Na in 1992 en 1996 al van Afrika geproefd te mogen hebben in Zuid Afrika, ervaringen die naar meer smaakten, mocht ik dit keer, eind 2004 voor HT Wandelreizen naar Tanzania. De eerste 3 weken ‘coverde’ ik diverse safari’s in Tarangire N.P., Lake Manyara N.P. en de Ngorongoro krater, maakte ik een trek van 4 dagen door het land van de Maasai, over de Crater Highlands en beklommen we achtereenvolgens de Oldoinyo Lengai (2800m), de Mount Meru (4566m) en de hoogste berg van Afrika, de Kilimanjaro (5896m) . Daarna plakten we er nog twee weken vakantie aan vast met onze families, waarmee we, na eerst met de kinderen voor de tweede keer Lake Manyara en de Ngorongoro krater bezochten, ook in de gelegenheid kwamen met de bushmen op jacht te gaan. Daarna bezochten we Serengeti N.P. en Zanzibar. Kortom een mooie tijd, waarin we alle toppen haalden die we moesten halen en waar ik digitaal zo’n 1500 prachtige opnamen maakte op 14 miljoen pixels met de Kodak DCS pro slr/n. Een prima camera, maar achterhaald door de tijd…

Safari’s-Tarangire N.P

Van safari’s kan ik niet genoeg krijgen. Geluk zit in kleine dingen, een kudde olifanten, een cheetah die over een sloot springt, een leeuw die in een boom ligt te slapen, een hardlopende giraffe of een paar impala’s die ineens op je af komen rennen. Ik vind het allemaal prachtig! Om het e.e.a. zo goed mogelijk vast te leggen werkte ik veel met een 2x teleconverter op de 80-200 mm, waardoor ik een bereik had van 400 mm.

Ngorongoro krater

Lake Manyara

Serengeti N.P.

Ma’asai Trek

Na de safari’s in hobbelende jeeps te hebben doorgebracht, was ik blij dat het wandelen begon. De 4-daagse trek over de Crater Highlands was wat mij betreft één van de hoogtepunten van deze reis! Weidse natuur in een glooiend landschap, lekker weer en een prettige temperatuur, gecombineerd met het kennismaken met de Maasai, maakten deze dagen voor mij onvergetelijk.

De Ma’asai leven onder zeer primitieve omstandigheden. Kleine bedompte hutjes, donker van binnen met veel ongedierte en loslopend jong vee. Een bed met wat geitenvellen en een vuurplaats. Wat kalebassen als opslagflessen voor melk en bloed en wat pannetjes. Dat is waar de mensen het mee doen. Er zijn verschillende kralen waar de beesten ’s nachts in worden gestald. Deze ronde plaatsen zijn omgeven door grote hagen van takken en distels zodat de roofdieren er niet bij kunnen komen.

De roze flamingo’s in de Embakaai krater

Deze trotse mensen, die in uiterst primitieve omstandigheden leven, kun je niet zomaar ongevraagd fotograferen. Niet doen dus, anders is de kans groot dat ze erg boos worden! Altijd eerst toestemming vragen, hetgeen er in de regel op neer komt dat er over de prijs onderhandeld dient te worden.

Op onze ‘vrije dag’ brengen we een bezoek aan de Songo-stam. Deze stam is ooit door de Masai verdreven naar een weinig vruchtbare streek aan de grens met Kenia en leven dan ook nog voornamelijk van de jacht. Met pijl en boog uitgerust is men grotendeels afhankelijk van het wild in de omgeving.

De Oldoinyo Lengai

De beklimming van de heilige, actieve vulkaan, de Oldoinyo Lengai was misschien wel de heftigste van de drie. Klimmen van 1200 meter naar 2800 meter en weer terug, met 10 kilo fotoapparatuur op mijn rug, waarbij ik door mijn gebrekkige klimtechniek geregeld met handen en voeten moest klimmen, maakte deze beklimming voor mij zeker niet tot een pretje. Wat me wel deugd deed, was het verhaal te horen dat wie de top van de Oldoinyo Lengai haalt, ook de Kilimanjaro aankan.

Arusha, een aangename stad vol Afrikaanse sfeer.

Mount Meru

Mt. Meru is een slapende vulkaan. Een alleen staande berg die steil oprijst uit het omringende landschap. Op een hoogte van 2000 meter heeft de berg een doorsnede van zo’n 20 kilometer. De berg is bijna een perfecte kegel met een interne krater die omgeven is door steile kliffen. Op 2500 meter is er een stuk uit de muur gebroken zodat de top de vorm heeft van een hoefijzer. Tegen-over deze breuk ligt het hoogste punt van de berg op 4566 meter. De binnenkant van de krater bestaat uit 1500 meter hoge wanden die daarmee tot de hoogste van Afrika behoren. Een prachtige trek!

De beklimming van de Kilimanjaro

Dankzij de zorgvuldige opbouw van de reis door HT Wandelreizen wat betreft acclimatisering, had niemand last van hoogteziekte en hoewel het bereiken van de top zeker de laatste dag niet gemakkelijk was, was het toch goed te doen. Er op terugkijkend waren er misschien 3 momenten waarop ik het echt gevaarlijk vond, maar ja, wat zijn nu 3 momenten op 6 heerlijke dagen?

Moshi

misschien nog wel aangenamer dan Arusha, wat kleiner en overzichtelijker. Ook hier geldt weer, dat je niet alles ongevraagd kan fotograferen. Als je niet uitkijkt krijg je een banaan naar je hoofd…

Onderweg naar de Bushmen

De Bushmen

Na ’s morgens vroeg te zijn vertrokken mogen we een ochtend mee op jacht met de Bushmen. Primitiever heb ik het nooit gezien. Alvorens de jacht te beginnen roken vader en zoon eerst een zware pijp met, naar we vermoeden een soort van marihuana. Het liefst schieten ze apen, ws. omdat ze die het lekkerste vinden. Wij hebben die ochtend geluk, in de zin dat zij geen geluk hebben en niets schieten. Scheelt ons een boel bloed en huilende kinderen. Als iemand van ons verdwaald en even later terug gevonden wordt door de vader, zegt deze ‘ dat het niet erg is om een stuk te gaan wandelen, maar dat hij de volgende keer dan wel een pijl en boog moet meenemen..’ De mensen hier worden gemiddeld zo’n 50-55 jaar oud.